اثبات امامت حضرت علی از نظر حدیث منزلت با تأکید بر شبهات اهل سنت

چکیده پایان‌نامه:

یکی از اعتقادات مستدل شیعه این است که رسول خداk بعد از خود فردی را به عنوان جانشین خود معرفی نموده است. در قرآن کریم و نیز در سنت نبوی برای اثبات این مدعا ادله متعدد و بی‌شماری وجود دارد. یکی از ادله مهم در مورد اثبات حقانیت اهل بیتb و یا به عبارت درست‌تر اثبات حقانیت رهبری امیرالمؤمنین علی بن ابی طالبg، حدیث صحیح و متواتر «منزلت» است که رسول خداk علی بن ابی طالبg را نسبت به خود همانند نسبت هارونg و حضرت موسیg تشبیه نموده است. ویژگی ممتاز این حدیث از بسیاری احادیث دیگر، این است که آن را بخاری و مسلم در کنار سایر محدثان، نقل نموده‌اند و به اصطلاح اهل سنت، آن دو بر این حدیث، اتفاق دارند. پرسمان اصلی در تحقیق پیش‌رو، ‌این است که آیا حدیث منزلت، دلالت بر امامت بلافصل علی ابن ابی‌طالبg بعد از پیامبرk می‌کند؟ این حدیث از چند جهت بر امامت امیرالمؤمنینg دلالت می‌کند که با توجه به ظهور فرقه‌ی ضاله‌ی وهابیت و ایجاد شبهات در ادله‌ی قرآنی و روایی امامت امام علیg از جمله دلالت این حدیث شریف بر امامت بلافصل امام علیg بیان شود و به برخی از شبهاتی که اهل سنت بر دلالت حدیث مطرح کرده‌اند، پاسخ داده شود.

واژگان کلیدی: امامت، خلافت، ولایت، حدیث منزلت، مخالفان، شبهات.